Wat is laaggeletterdheid?
Laaggeletterden zijn mensen ouder dan 16 jaar die moeite hebben met taal, rekenen en/of digitale vaardigheden. Ze kúnnen wel lezen en schrijven, maar beheersen niet het gewenste niveau om goed te kunnen functioneren in de Nederlandse maatschappij. Het minimaal vereiste taalniveau daarvoor is eindniveau vmbo of niveau mbo-2/3. Anders dan vaak wordt gedacht is laaggeletterdheid niet hetzelfde als dyslexie of analfabetisme. Ons land telt 2,5 miljoen laaggeletterden en dit aantal blijft stijgen. Het gaat niet alleen om mensen met een migrantenachtergrond. In tegenstelling: de meerderheid is van Nederlandse afkomst. Laaggeletterden komen gemakkelijk in de problemen omdat overheid, zorginstellingen en andere instanties vaak te ingewikkeld taalgebruik toepassen. Zij hebben ook moeite met alledaagse zaken als facturen begrijpen, formulieren invullen, reizen met het ov, pinnen en digitaal betalen.
Wat zijn de resultaten uit het onderzoek?
De belangrijkste uitkomsten van de analyse – uitgevoerd door onderzoeksbureau Markteffect in opdracht van Stichting Lezen & Schrijven – zijn:
Probleem zwaar onderschat: De meeste Nederlanders weten dat er laaggeletterden zijn in Nederland, maar dat aantal wordt onderschat. De gemiddelde schatting is circa 600.000 mensen, ruim vier keer lager dan de daadwerkelijke 2,5 miljoen volwassenen.
Onwetendheid: De meeste Nederlanders (66%) kennen niemand in hun omgeving die laaggeletterd is. Daarnaast bestaan er veel misvattingen over laaggeletterdheid. Het wordt vaak verward met dyslexie en analfabetisme.
Grote bereidheid: 28% van de Nederlanders (ruim 4,7 miljoen mensen) is bereid hun persoonlijke tijd en energie vrij te maken om het probleem van laaggeletterdheid aan te pakken.
Belangrijk: De meeste Nederlanders (81%) vinden laaggeletterdheid een (zeer) belangrijk probleem.